dinsdag 20 maart 2012

De klim naar de top

Eindelijk was het zover,we gingen de Kilimanjaro beklimmen met als hoogtepunt op de top staan op 17 maart 2012, een gedenkwaardige datum voor ons maar daarover later meer.We vertrokken zaterdag 10 maart vanaf Schiphol voor een vlucht van 8,5 uur naar Kilimanjaro Airport Tanzania.Vanaf het vliegveld was het nog zo'n drie kwartier rijden naar Moshi waar we eerst nog een dag verbleven in ons hotel.Na aankomst 's avonds hadden we zondag een rustdag om ons goed te kunnen voorbereiden op de beklimming,wij rustig aan doen en even naar het centrum van Moshi met de taxi. Aldaar uit de taxi gestapt kwamen er gelijk een aantal Tanzanianen op ons af die ons door het centrum wilden gidsen, iets waar wij niet van gecharmeerd zijn en dat lieten we ze ook gelijk merken.Maar verderop in de stad werden we wederom weer aangesproken door mannen die ons van alles wilden verkopen,we hadden het snel gezien ,taxi gepakt en lekker weer terug naar ons hotel, we hadden al een vooroordeel en dat werd dus bevestigd .... Ach we kwamen tenslotte voor de Kilimanjaro dus een probleem vonden we het niet! Maandag werden we opgehaald voor een klim van 7 dagen die ons dan tot op de top moest brengen,5895mt hoog, de Uhuru Peak.Na kennis gemaakt te hebben met onze crew, deze bestond uit totaal 9 man: 1 gids ,1 hulpgids,1 kok en 6 porters, en dat allemaal alleen voor ons ! De porters dragen elke dag alle spullen naar boven en dan bedoel ik ook echt alles, zij zijn ook verantwoordelijk voor het opbouwen van de tenten en weer afbreken ,en zij moeten zorgen dat ze ons weer voorbij lopen als ze het kamp hebben opgeruimd want de tenten moeten weer klaar staan als wij arriveren.Ook dragen zij onze rugzakken,het eten en ook het water en de stoelen en tafels, want er is onderweg helemaal niks!Zware job dus maar ze hebben in ieder geval werk.
De route begon in Machame op 1800mt en eindigt op de top, Uhuru Peak 5895mt.Jaarlijks beginnen enkele duizenden aan de beklimming van de Kilimanjaro. Nog niet de helft schijnt de top te halen....... Volgens zeggen overschatten veel mensen hun eigen capaciteiten en onderschatten de lage temperatuur en de gevolgen van inspanningen op grote hoogte, we waren dus gewaarschuwd.
De 1e dag liepen we door het nevelwoud en stegen 1200mt, de klim was te doen maar je voelde de stijgingen onderweg goed. Langzaam lopen was een must , de gidsen zeiden dan ook regelmatig "pole pole" wat betekent rustig rustig ,je hebt tijd genoeg en het is belangrijk dat je je krachten spaart voor op de top te komen, nou dat doen we dan maar .Aan het eind van de middag kwamen we aan in ons kamp waar de porters de tenten al hadden opgezet, 1 tentje waar we in sliepen en waar de rugzakkken al in lagen, 1 klein tentje waar we heel de week ons eten kregen opgediend met knus 2 stoeltjes en een tafeltje en 's avonds kwam een porter een kaarsje aansteken, hoe romantisch kan het zijn. De porters,gidsen en kok sliepen in een grote tent, en aten daar ook in.
We moesten natuurlijk lachen, wij samen in een tentje , how long is that ago ?? Zelfopblaasbare matrasje erin,we hadden eerst 2 dunne goedkope matrasjes gekocht en deze thuis op de grond gelegd met slaapzak en al, de nacht zouden we dan doorbrengen in de huiskamer , nou Caroline had het na een uur al gezien en zei: daar ga ik dus niet op slapen koop maar een ander matras,vandaar 2 zelfopblaasbare matrasjes gekocht van 5cm dik die super lagen.Het was k(r)amperen, wat een ellende ,als je eruit moest voor een wc stop dan moest je zaklamp en wc papier mee en moest je maar hopen dat je in het donker het gat in het houten wc hok kon vinden, dat dan ook nog eens bezaaid lag met uitwerpselen ......Na een nachtrust die je geen nachtrust kan noemen omdat je gewoonweg constant wakker bent werden we 's morgens gewekt door 1 van de porters die zoals later blijkt dit elke dag zal doen, hij bracht ons een bakje water met een bekertje en een stukje zeep...hij zei het nog net niet maar zijn lach zei genoeg ,hier moesten we het meedoen,dag in dag uit , no showers !!
We deden ons ding en gingen ontbijten:havermoutpap ,witte boterhammen die wij nog niet eens in de broodrooster doen en pancakes en een thermosfles met heet water voor de thee.Eten moest je of het nou lekker is of niet, anders kan je de top helemaal vergeten !
De 2e dag verliep redelijk ,we liepen het regenwoud uit en stegen 800mt en kwamen meer in open vlaktes terecht met rotsen,zand en heide, dit zou het beeld zijn tot de laatste dag.Wat wel heel interessant was voor ons , we hadden al uitzicht op de Kilmanjaro en dat was heel mooi.'s Middags waren we vroeg op het volgende kamp, we rusten even en deden hierna nog even een kleine klim van 300mt om te acclimatiseren en even aan de hoogte boven de 4000mt te wennen, hierna daalden we weer 300mt en sliepen op 3800mt.
De 3e dag gingen we naar verder naar Lava Tower, dit ligt op een hoogte van 4600mt en bestaat uit een toren van lava zoals de Tanzianen dat noemen, voor ons gewoon een grote rots, whatever ..Hierna daalden we in ruim 2 uur af naar het Barranco Camp, gelegen op 3.986 meter hoogte.Dit kamp ligt op een vlak terrein en is aan drie kanten ingesloten door hoge rotswanden en het Kilimanjaro massief. Hier konden we genieten van de rust,terwijl de kok ons diner voorbereidde.Overigens keken we tegen de Barranco Wall op die we de volgende dag moesten bestijgen.
De 4e dag begon dus met een steile klim tegen de Barranco wall, je had hierbij je beide handen nodig om er tegen op te klimmen wat vrij pittig was. Als je na een uur eindelijk bovenkomt, werden we beloond met een prachtig uitzicht op de Heim Glacier!De totale wandeltijd bedroeg inclusief klim circa 3 uur en we stegen minder dan 100 meter.We sliepen in Karanga Camp op 4.034 meter hoogte.Deze nacht kwamen bij Caroline de eerste onprettige lichamelijke verschijnselen naar boven.Ze had minder eetlust gekregen en wat ze at dat kwam er later ook weer uit,ook had ze de laatste dag een klein virusje uit Holland meegenomen waar ze nu dus duidelijk meer last van kreeg.Dan maar Panadolletjes innemen en op je tanden bijten.
De 5e dag liepen we naar Barafu camp ,dit camp ligt op 4600mt en is het laatste camp voordat je de top bereikt. De dag is relatief rustig je loopt ongeveer 3uur en stijgt bijna 600mt over een lichtglooiend pad.We kwamen rond het middaguur aan en kregen een lekkere lunch voorgeschoteld in ons tentje, deze werd alleen door Walter genuttigd want Caroline kreeg nog steeds niks naar binnen en was beroerd en lag al in ons tentje te rusten voor de avond.Om 18.00uur was het tijd om nog even te gaan slapen als dat kon want om 23.00uur was het zover ,we werden gewekt en vertrokken om 23.30uur naar de top. Een zware klim die dus plaatsvond in de nacht en met een stijging van bijna 1300meter zouden we rond 07.00uur op de top staan.We waren dik aangekleed met 5 lagen kleding over elkaar,2 thermo ondergoed onder je normale broek,handschoenen,dikke muts met hoofdlamp erop en dikke sokken aan en maar hopen dat je geen kou kreeg, het werd richting de top steeds kouder en de sneeuw kwam je tegemoet met dus ook een graad of 10 onder nul.Het werd een hel ,stapje voor stapje ging je naar boven en om de paar minuten moest je rusten omdat de zuurstof zo laag werd en je steeds moeilijker kon ademen. De extra energierepen die we meegebracht haddden kwamen deze nacht goed van pas !Soms kon je echt niet meer en zag je alleen maar de voeten van je voorganger bewegen en kon je alleen maar volgen. Walter had halverwege even een dipje en dacht toen als ik nu een misstap maak dan val ik zo naar beneden ,gelukkig gebeurde dit niet .....Er leek geen einde aan te komen, dan had Walter een dipje dan Caroline weer en zo ging dat maar door en de beide gidsen maar "pole pole"zeggen, potver we hadden het zwaar kon je de top niet hier heen halen dachten we! Na uren lopen kwamen we eindelijk boven, het laatste stuk was erg heftig en had niet veel hoger moeten zijn.. Het was wel een mooi gezicht als je achterom keek, je zag een hele sliert van lampjes van mensen die ook naar de top klommen en je wist dat ook zij het zwaar hadden...
Op dag 6 om 07.06u waren we op de top, de zon was opgekomen en na al die inspanning was dit een mooie beloning met een prachtig uitzicht.Caroline had met haar zussen een breiwerkje gemaakt waar haar levensverhaal in zat en dat werd onder emotionele omstandigheden bevestigd aan het bord op de top.Op de top was het koud dat merkte je als je fotoos nam,dan maar kou maar fotoos werden er natuurlijk gemaakt van ons samen,het was tenslotte 17 maart 2012 geworden en zoals eerder vermeld een hele bijzondere dag voor ons, we waren op deze dag precies 25jaar getrouwd en vierden dit in stijl zoals we dat 25 jaar geleden deden,samen.
Superblij waren we dat we het gehaald hadden en genoten nog even na op de hoogste top van Afrika en het prachtige uitzicht. Na een half uur gingen we weer naar beneden en namen we afscheid van de top waar we zolang naar hadden uitgekeken.7,5uur naar boven klimmen was zwaar maar naar beneden is ook geen pretje, je bent weliswaar in 2,5 uur weer terug op het basiscamp van 4600mt maar na een uurtje rusten moesten we weer verder afdalen richting 3000mt waar we de laatste nacht doorbrachten.
De 7e en laatste dag was nog maar 3 uurtjes wandelen naar het eindpunt op 1800mt maar die 3 uurtjes leken wel 6 uurtjes en bij het eind stonden die Tanzaniaantjes je weer op te wachten om je souveniers te verkopen .....en daar hadden we nou echt zin in ,not !! Als je eenmaal de top heb gehaald dan doet de rest er niet meer toe en vloeit al je energie uit je lijf en heb je nergens meer zin in, je wilde nog maar 1 ding en dat was ....douchen,douchen !! En we kunnen jullie vertellen ,het is heerlijk als je 7 dagen niet onder de douche hebt gestaan !We hadden nog 1,5 dag om op krachten te komen voordat we weer naar Holland vertrokken en hebben deze dan ook heerlijk besteed met luieren bij ons huisje met een lekker potje bier en roomservice, want dat hadden we wel verdiend vonden we zelf !!! Het herstel verliep mede goed door de goede voetbalberichten uit Holland en dat maakte onze 25 jarige huwelijksreis helemaal compleet !! Dus wil je nogeens een andere vakantie dan je gewend bent,beklim dan de Kilimanjaro !!